نوروسایکولوژی (Neuropsychology) | گرایشی از روان آزمایشی و اعصاب و روان است که به تحقیق و جستجو تاثیراتی که ساختار و عملکرد مغز در شکل گیری فرآیند های روان شناختی ایجاد می کند، می پردازد. هدف نوروسایکولوژی ، روان شناسی تجربی، درک مباحث و تعاریف همانند چگونگی رفتار مغز و سیستم عصبی و شناخت در مغز است. این در حالی است که عصب شناسی کلاسیک و غیر مدرن بر روی سیستم عصبی مرکزی مغز تمرکز می کند و عصب روانشناسی به دنبال کشف نحوه همبستگی مغز و ذهن است که به همین خاطر اشتراکاتی را با عصب شناسی رفتاری و روانپزشکی پیدا می کند.
نوروسایکولوژی را می توان شاخه ایی از علم روان شناسی به حساب آورد که بیماران مبتلا به آسیب های روانی و مغزی را مورد مطالعه و درمان قرار می دهد، این علم سعی می کند از روی علائم مکانیسم های مشخص و مسئول ، رفتار بهنجار و نابهنجار را شناسایی کند. از اصلی ترین و مهم ترین سوالات و پرسش هایی که برای یک متخصص نوروسایکولوژی پیش می آید این است که آیا اختلالی که در یک بیمار وجود دارد به علت آسیب مغزی ایجاد شده است یا دلیلش اختلالات روانپزشکی بسیار عمده و گسترده است. نوروسایکولوژی در اغلب موارد در برگیرنده اختلالات شناختی – رفتار بوده نباید با آسیب های مغزی اشتباه گرفته شود.
مهم ترین اصل در مورد نورو سایکولوژی، شناسایی رفتار های شناختی بیمار و چگونگی ارتباط آن با مغز بیمار و بقیه ی سیستم عصبی وی است. متخصصان علم نوروسایکولوژی اغلب بر روی بررسی نحوه تاثیر جراحات و بیماری های بر عملکرد شناسی و رفتاری مغز کار می کنند.
عصب روان شناسی و یا نوروسایکولوژی یک رشته ی نسبتا جدید در روان شناسی محسوب می شود. اما ریشه ی تاریخی این رشته را می توان در مصر باستان پیدا کرد. ایمهوتپ یکی از حاذق ترین و بی نظیرترین پزشکان مصری بود که سعی کرد عملکرد مغز را درک کند.
رنه دکارت
رنه دکارت فیلسوف و ریاضی دان فرانسوی بود که بیشتر آزمایش های خود را به سمت مغز معطوف کرده بود و توجه ی بسیار ویژه ایی به غده ی صنوبری در مغز داشت. از نظر او ذهن و یا روح با بدن فیزیکی به راحتی در تماس است. از نظر رنه دکارت، روح در قسمت غدد پینه آل قرار دارد، این نگرش دیدگاهی بسیار مذهبی نسبت به مغز انسان ایجاد کرد، از این رو که انسان فانی است اما روح او جاودانه باقی خواهد ماند.
در نوروسایکولوژی حوزه های بسیار زیادی برای رشد وجود دارد.
حوزه ی اول: در این حوزه صدمه های مغزی تشخیص داده می شوند که در این مرحله بین اختلالاتی که منشاء و مبدا هیجانی دارند و اختلالات ناشی از صدمات و آسیب های مغزی تمایز و تشخیص ایجاد می شود.
حوزه ی دوم: این مرحله در نوروسایکولوژی شامل تشخیص مشکلاتی است که به دلیل آسیب ها و صدمات وارده به مغز به وجود امده اند که در اینجا باید متخصص اعصاب و روان باید محل دقیق ضایعه مغزی را به طور کامل شناسایی کند.
حوزه ی سوم: تشخیص فرآیند های زیر بنایی اختلالات شناختی است.
روان شناسان و متخصصان اعصاب و روان، اشخاص مبتلا به انواع مختلف اختلال های سیستم های عصبی را بررسی و درمان می کند. این بیماران با مراجعه به روان پزشکان و متخصصان اعصاب و روان، همکاری نزدیک و ارتباط بسیار خوبی بر قرار می کنند. انواع بیماریها، آسیب ها و بیماری های مغز و سیستم عصبی میتوانند بر روش احساس، تفکر و رفتار شخص تأثیر بگذارند. علایمی که ممکن است به یک متخصص اعصاب و روان نیاز داشته باشند عبارتند از:
نتیجه گیری
متخصص اعصاب و روان و نوروسایکولوژیست، نتیجه ی آزمایش شما و بیماران دیگر را با دیگر اشخاص با سن مشابه مورد مقایسه و بررسی قرار می دهد. ارزیابی و نتیجه گیری آزمون های عصب روانشناختی ممکن است در تعیین کارآیی شیوه های دیگر موثر واقع شود. آزمایشاتی که توسط این متخصصان انجام می شود می تواند به شناسایی مشکلات خفیف و جزئی حافظه ی بیماران نیز کمک بسیار شایانی بکند.
نوروسایکولوژیست ها با درک نحوه ی عملکرد مغز در مقایسه با رفتار، به توسعه یک برنامه ی درمانی و یا طرح واره ی درمانی کمک می کند. برنامه های درمانی ارائه شده توسط نوروسایکولوژیست ها ممکن است شامل دارو، درمان توانبخشی یا جراحی باشد.
یک متخصص اعصاب و روان میتواند به تشخیص یک وضعیت شناختی، رفتاری یا عصبی کمک کند. ملاقات با یک متخصص اعصاب و روان و انجام آزمایشات مورد تجویز آن ها میتواند به درک عمیق تر وضعیت شما منجر شود. هنگامی که امکان دارد پزشکان ديگر نتوانند مسأله را تشخیص دهند، به یک متخصص اعصاب و روان و یا یک روانشناس مراجعه کنید. می توانید با استفاده از قابلیت مشاوره ی تلفنی – 24 ساعته ی بالینی امانی دات کام از بهترین مشاوره های روانشناسی استفاده کنید و بهره ببرید.
نظرات کاربران