عصب روان شناسی و نوروسایکولوژی

عصب روان شناسی و یا نوروسایکولوژی به گرایشی از روان شناسی آزمایشی گفته می شود که به مطالعه تاثیراتی که ساختاری و عملکرد مغز در شکل گیری فرآیند های روان شناختی ایجاد می کند، می پردازد. هدف این گرایش روان شناسی تجربی درک مباحثی همانند چگونگی رفتار و شناخت در مغز است. از طرفی دیگر عصب شناسی کلاسیک بر روی کارکرد سیستم عصبی تمرکز کرده ، عصب روان شناسی به دنبال کشف نحوه همبسگی مغز و ذهن می باشد که به همین خاطر اشتراکاتی را با عصب شناسی رفتار و روان پزشکی پیدا می کند. 

تاریخچه ی عصب روان شناسی

گرچه عصب روان شناسی یک رشته نسبتا جدید در روان شناسی محسوب می شود، اما ریشه های شکل گیری تاریخ اش را می توان از سلسله سوم در مصر باستان یا حتی شاید قبل از آن در تمدن های دیگر یافت. به عنوان مثال 3500 سال قبل از میلاد حضر مسیح - ایمهوتپ یکی از کاهنان و پزشکان مصری مشهوری بود که سعی کرد کارکرد مغز را درک کند. در تاریخچه ی مدرن، ریشه های عصبی و روان شناسی این گرایش به اواخر قرن هجدهم و اویل قرن نوزدهم میلادی باز می گردد. در آن زمان، دانشمندانی مانند فرانز گال و پل بروکا به بررسی رابطه بین ساختار مغز و عملکرد های ذهنی پرداختند. در قرن بیستم، با پیشرفت تکنیک های جدیدی مانند تصویر برداری ذهنی و مغزی ، این رشته ی علیمی به سرعت توسعه یافت و یکی از مهم ترین شاخه های علوم شناختی تبدیل شد. 

روش های تحقیق در روان شناسی عصبی

روان شناسان عصبی از روش های مختلفی برای مطالعه رابطه بین مغز و رفتار استفاده می کنند. برخی از این روش ها عبارتند از: تصویر برداری مغزی -  تکنیک‌هایی مانند fMRI، PET و MEG برای مشاهده فعالیت مغز در زمان انجام وظایف مختلف ذهنی و رفتاری. آسیب شناسی مغزی - مطالعه افرادی که دچار آسیب‌های مغزی شده‌اند برای بررسی اثرات این آسیب‌ها بر عملکردهای ذهنی و رفتاری. الکترو آنسفالوگرافی (EEG) - ثبت فعالیت الکتریکی مغز برای مطالعه امواج مغزی و ارتباط آنها با فرآیند های ذهنی. تحریک مغزی - تحریک نواحی مغزی خاصی از مغز با استفاده از روش های مانند tDCS - TMS - برای بررسی اثرات این تحریک بر عملکرد های ذهنی و رفتاری.

کاربرد های روان شناسی عصبی

روانشناسی عصبی کاربردهای گسترده‌ای در زمینه‌های مختلفی مانند پزشکی، روان‌شناسی، آموزش و پرورش و حقوق دارد. برخی از این کاربردها عبارتند از:

تشخیص و درمان اختلالات روانی

روانشناسی عصبی به درک بهتر علل و مکانیسم‌های اختلالات روانی مانند افسردگی، اضطراب و اسکیزوفرنی کمک می‌کند و در نهایت به ابداع روش‌های جدیدی برای درمان این اختلالات منجر می‌شود.

بهبود آموزش و پرورش

روانشناسی عصبی می‌تواند به درک بهتر نحوه یادگیری افراد و ابداع روش‌های آموزشی مؤثرتر کمک کند.

ارزیابی و توانبخشی افراد دارای آسیب مغزی

روانشناسی عصبی به ارزیابی و توانبخشی افرادی که دچار آسیب‌های مغزی شده‌اند کمک می‌کند.

بررسی مسائل حقوقی

روانشناسی عصبی می‌تواند در بررسی مسائل حقوقی مانند جرم و جنایت و مسئولیت کیفری مورد استفاده قرار گیرد.

چالش های روان شناسی عصبی در جهان

روان شناسی عصبی با وجود پیشرفت های چشمگیری که در سال های اخیر داشته است، هنوز با چالش های متعددی روبه رو است. برخی از این چالش ها عبارتند از: 

– پیچیدگی مغز: مغز انسان یک سیستم بسیار پیچیده است و درک کامل نحوه عملکرد آن به تحقیقات بیشتری نیاز دارد.

– محدودیت‌های تکنیک‌های تحقیق: تکنیک‌های تحقیق مورد استفاده در روانشناسی عصبی هنوز دارای محدودیت‌هایی هستند.

– مسائل اخلاقی: برخی از تحقیقات در زمینه روانشناسی عصبی مسائل اخلاقی را مطرح می‌کنند.